𝙺𝚘𝚙 𝚘𝚙 𝚎𝚗 𝚍𝚘𝚘𝚛 𝚐𝚊𝚊𝚗! 𝙽𝚒𝚎𝚝 𝚋𝚒𝚓 𝚍𝚎 𝚙𝚊𝚔𝚔𝚎𝚗 𝚗𝚎𝚎𝚛 𝚐𝚊𝚊𝚗 𝚣𝚒𝚝𝚝𝚎𝚗!

Herken je dat? Dat iemand dat tegen je zegt of sterker nog...dat jij je dit tegen jezelf hoort zeggen?

Die momenten dat je niet lekker in je vel zit, je jezelf niet herkent in je energie, in je doen en laten. En dan tegen jezelf zeggen dat je door moet gaan.

Misschien is het weleens erg goed om wel degelijk bij de spreekwoordelijke pakken neer te gaan zitten. Hetgeen je raakt of laat kraken eens flink in de ogen aan te kijken. Er naast gaan zitten en eens fiks de emotie te laten zijn voor wat het is, wat dat ook mag zijn. Of je nu eens goed boos wordt, vreselijk begint te lachen of je tranen de vrije loop laat, maar gá eens bij de pakken neer zitten, en nee...eens één keer niet ‘koppie op’. Klinkt allemaal lekker hoor dat mensen je dat wensen. Natuurlijk wensen ze dat uit liefde naar jou, want niemand wenst de ander een zware periode.

Er overheen stappen alsof het er niet is gaat jou niet helpen. ‘De pakken’ aankijken en de tijd haar werk laten doen door jouw punt, jouw zijn, te internaliseren, om te vormen naar jouw ‘zijn’ en ze vervolgens te accepteren.

Dat pad, die weg daar doorheen, is soms eenzaam en stil, hobbelig en turbulent.

Ik ga graag met je mee op dat paadje. Om je soms een weggetje te wijzen, jou die vraag te stellen die je liever even niet hoort tot je die verdraaide ‘pakken’ los kunt laten en die frisse nieuwe dag in mag lopen! Bevrijd, open en blij. 🙏